Gepubliceerd: 17 april 2018

Nog even geduld.

Een half jaar is zo voorbij. Het is een bewogen periode geweest met veel geopolitieke spanningen in de wereld. Alhoewel het Amerikaanse continent hier aardig van gevrijwaard is moeten we nog even op ons volgende reis(verslag) wachten. In de tweede helft van afgelopen jaar zijn twee van onze drie kinderen getrouwd, alle drie zijn ze nu "onder de pannen". Dit bracht ons 6 weken in Zuidelijk Afrika, bepaald geen straf. Wel veroorzaakt de douane van Uruguay in die zelfde tijd spanningen bij de eigenaren van geparkeerde campers aldaar. In september krijgen we het bericht dat "Aduana Uruguay" beslag legt op zo'n 50 geparkeerde campers waaronder die van ons. Alles wordt breed uitgemeten in de lokale media onder de kop  "Aduana legt beslag op gestalde buitenlandse campers met een waarde van vele miljoenen US dollars". Alle campers worden middels grote stickers verzegeld en zijn niet meer toegankelijk voor de eigenaren. Dit is even schrikken! De reden voor deze beslaglegging is niet geheel duidelijk. Via een gerechtelijke procedure aangespannen door de camper eigenaren blijkt het een gevolg van een "ruime" interpretatie door Aduana Uruguay van de regelgeving voor het tijdelijk importeren van voertuigen. Deze regels zijn vastgelegd in een internationale conventie van Wenen. Landen zijn vrij binnen deze regelgeving de lokale wetgeving aan te passen. Veel landen hebben dit ook gedaan. Soms mag je je camper of voertuig niet parkeren en zelf het land verlaten. Soms kun je ontheffing aanvragen om zelf tijdens de stalling periode het land te mogen verlaten, b.v Chili met een maximum van 3 maanden. Peru, als je de TVIP (Temporary Vehicle Import Permit) van 3 maanden met één dag overschrijd wordt je camper door de douane in beslag genomen en is het einde verhaal. Maar in Uruguay mag iedereen zonder problemen het voertuig stallen en als eigenaar kun je het land verlaten binnen de TVIP geldigheids termijn van één jaar. Dit is al jaren de algemene regel, zo ook verwoord door de ambassade van Uruguay in het buitenland en door Aduana ambtenaren aan de grensposten. Door deze regelgeving en de politieke rust in dit Zuid Amerikaanse land is het stallen van campers voor buitenlanders  zo populair. Maar nu ineens is de uitleg van de wettelijke regelgeving volgens Aduana zo dat een voertuig niet tijdens de geldigheidstermijn van de verstrekte TVIP in het land mag verblijven zonder dat ook de eigenaar daadwerkelijk in dit land aanwezig is..... (is er misschien onlangs een nieuwe Aduana ambtenaar naar een nieuwe post gepromoveerd?). Met veel inspanning van een drietal eigenaren van camperstallingen en een aantal "wachtende" camper eigenaren is via een rechtsgang de beslaglegging nietig verklaard door het ontbreken van de juiste wettelijk bewijsvoering hiervoor. Na een kleine vier spannende maanden, het doneren van de benodigde US dollars aan een lokaal advocaten kantoor, mochten de stickers vlak voor de kerstdagen worden verwijderd! Inmiddels is alles weer bij het oude, je mag weer een heel jaar parkeren en zelf het land verlaten.......volgens de Aduana ambtenaren aan de grens.

Al anderhalf jaar heb ik (Atte) wat hartproblemen. Het medicijn traject is voorbij, dit brengt wel veel ongemak maar niet de gewenste oplossing. De wachtrij voor een operatieve ingreep wordt langzaam korter....Als dit het gewenste resultaat geeft kunnen we in de loop van dit jaar weer op pad!

Zes jaar is de camper inmiddels op reis, al het onderhoud doen we onderweg bij onbekende lokale garages. Dit geeft verrassingen, soms positief maar ook vaak negatief. Het is een onderdeel van wereldreizen op deze wijze. Ondanks de irritaties samen met het "leerproces" die dit met zich meebrengt heeft het ook zijn charme. Het laatste jaar krijgen we meer en meer residu problemen, die moeilijk zijn op te lossen. Het intensieve gebruik van de camper laat zijn sporen na. Dit samen met de geldigheid van de TVIP, die eind mei verloopt zijn dit twee redenen voor ons besluit  de camper tijdelijk naar Europa te verschepen. Kunnen we mooi een tweeslag maken! De camper en mijn hart  van de "intensieve slijtage" problemen verlossen!

Begin april hebben we de camper in Montevideo op de boot naar Antwerpen gezet. De Bremach service wordt uitgevoerd door de importeur in Oostenrijk. CustomCampers in Duitsland gaat het camperdeel voorzien van een nieuwe tent. Wij gaan weer achter het planbord, de volgende nieuwe route uitzetten.

- Reizen, nooit weet je welke verrassing achter de horizon schuilt! - 

Nog even de stickers weghalen, beetje stof wegblazen

 straat optreden Montevideo

Buenos Aires

Floralis Generica BA

klaar voor vertrek naar Antwerpen

Pilanesberg NP, Zuid-Afrika

Pilanesberg NP, Zuid-Afrika

Kubu Island,  Botswana

Central Kalahari Game Reserve,  Botswana

Hallo zijn jullie hier alweer?  Ergens in Namibië

000    Tot Later    000

Gepubliceerd: 01 juli 2017

Gewoon het licht aan                                                                                      -Paraguay-

In de laatste dagen van ons verblijf in Brazilië gaan we naar “Buraco das Araras”, vrij vertaald  “Het gat van de papagaaien”.  Deze grote “sinkhole” in het uiterste zuidwesten van de Mato Grosso is een groot gat in de aarde, ontstaan door het wegspoelen van zandsteen onder het oppervlak waardoor uiteindelijk door instorting een enorm gat is ontstaat met een diameter van ongeveer 500m en een diepte van bijna 130m. Het is een van de grootste sinkholes ter wereld.

Dit is de verblijfplaats en broedplaats van honderden rood groene ara’s ofwel papagaaien. In deze tijd vlak voor de broedseizoen is het vechten voor de mooiste en beste nestplekken in de steile kraterwand, een  veilige plek voor het groot brengen van hun jongen.

Als we richting de grens met Paraguay rijden gaan we naar Kees en Jeanette, deze Nederlanders zijn ruim 35 jaar geleden op jonge leeftijd naar Brazilië vertrokken en hebben een prachtig landbouw bedrijf opgezet. We worden hartelijk ontvangen. Jeanette verteld over de pioniersgeest, hun bewonderingswaardige inzet en vooral  het doorzettingsvermogen om in een “nieuw” land  vanaf niets,  naar dit ruim 11.000 Ha grote bedrijf te groeien. Kees laat ons het hele bedrijf zien, er zijn maar heel weinig immigranten die in zo’n korte tijd dit tot stand brengen. Samen met hun 3 zoons en zo’n 50 medewerkers runnen ze dit fantastische bedrijf met wee oogsten per jaar, soja en mais in de Mato Grosso, het grote en bekende moderne landbouwgebied van Brazilië.

tussen de mais door naar Jeanette en Kees

prachtig super modern machinepark 

morgen weer sproeien.... 

Het is tijd om Brazilië te verlaten, onze visum dagen lopen op hun eind.

Paraguay, nog steeds een land waar weinig toeristen komen. Bijna alle overlanders mijden Paraguay. Waarom, zoals gewoonlijk blijven oude wat negatieve verhalen ook onder overlanders in de media het goed doen. We horen onderweg regelmatig, Paraguay is gevaarlijk, is crimineel en erg corrupt, de politie is niet te vertrouwen. Het beeld wat veel mensen hebben van Zuid-Amerikaanse landen. Wij hebben nu bijna een jaar door een groot deel van dit continent gereden maar delen deze mening niet helemaal. We overnachten soms bij politieposten, ze zijn altijd vriendelijk en uitermate behulpzaam in welk land je ook bent. Tot nu toe zijn alle politiecontroles soms tot vervelens toe wel 10 op een dag, in deze landen correct verlopen. Zelfs de beruchte “Ruta Nacional 14” van Buenos Aires naar de Iguazu watervallen, over een kleine 2000 km in noordoost Argentinië, gekenmerkt als de route met de meest corrupte politiecontroles van Zuid-Amerika. Hier rijden sommige overlanders honderden kilometers extra om deze te mijden, bang gemaakt door vele sterke verhalen. Wij hebben hem grotendeels  twee keer gereden. Je wordt regelmatig staande gehouden maar laat die mensen hun werk doen. Als je je aan de lokale verkeersregels houdt, bv. dimlicht aan overdag hier wordt je middels borden iedere 50km aan herinnerd en je papieren zijn in orde heb je ook hier geen probleem.

Brazilië, wij hebben nog nooit zoveel snelheid controle punten gezien als in dit land. In bijna ieder dorp staan er meerdere flitspalen, veel met een maximum van 30km en 60km, allemaal duidelijk via borden aangegeven! Bij veel palen zie je de actueel gemeten snelheid. Dit systeem komt overdreven over maar na een tijdje merk je dat het uitstekend werkt. De snelheid wordt hiermee prima naar een veilig niveau geregeld. Door de vooraf geplaatste duidelijke waarschuwingsborden wordt je aandacht niet steeds van het verkeer afgeleid door continu te scannen waar  die “sniekie verborgen” paal in vredesnaam staat.

zomaar een overzicht van het aantal flitslocaties in Brasilia....

 netjes gereden hoor!

Paraguay exporteert meer soja dan het produceert, hoe kan dat? De boeren in Argentinië moeten 30% export kosten betalen voor hun soja hierdoor is er een grote smokkelhandel in soja via Paraguay ontstaan. Via de slecht bewaakte Parana grensrivier tussen de beide landen varen container konvooien met Argentijnse soja naar Paraguay waar het als productie wordt opgenomen. Door de stijgende productie kosten in Argentinië en de langzaam dalende prijs op de wereldmarkt heeft dit tussen 2011 en 2015 geresulteerd in een daling van ruim 6% van de Argentijnse soja export terwijl de productie is toegenomen met ruim 8% in deze jaren. In Paraguay steeg de productie van soja met 10% maar de export met dik 62% in diezelfde periode.

Vanuit Brazilië rijden we door de corridor die bekend staat om zijn drugstransport vanuit Paraguay. Een gebied waar volgens bewoners dagelijks doden vallen tussen twee rivaliserende bendes. Een gebied waar de overheid van Paraguay de controle niet zo stevig in handen heeft. Wij merken er niets van, het grensstadje Ponta Pora kent geen fysieke grenscontrole. Je rijdt zonder het te merken Paraguay binnen. Verstandig is het niet om je paspoort en vooral je autopapieren niet te laten updaten met al die politiecontroles. We zoeken dan ook de vier kantoren op, de Braziliaanse immigratie en douane voor het vertrek uit Brazilië en de betreffende kantoren voor het binnengaan van Paraguay. Ze liggen allemaal binnen enkele kilometers van elkaar en overal zijn we de enige “klanten”. In ruim een half uur is alles gepiept.

Dit deel van Paraguay produceert volgens kenners de beste cocaïne van de wereld, en is tevens na Mexico de grootste cannabis, o.a. marihuana producent ter wereld.

Zowel  de soja contraband boom als de enorme drugshandel naar Brazilië, maar ook in tegenovergestelde richting van de soja route, is drugsmokkel richting Argentinië  door de combinatie van slecht functionerende douanecontroles en corruptie  een groot probleem met sterk groeiende misdaad in dit gebied. Uit studie blijkt dat er in 2015 40% van het bbp, Bruto Binnenlands Product van Paraguay of wel  US $12 miljard omgaat in dit criminele illegale geld circuit.

soya vervoer, uit Argentinië?

Lang is het land een toevluchtsoord voor Duitse oorlogsmisdadigers geweest onder het schrikbewind van dictator Alfredo Stroessner  van 1954-1989, zoon van een Duitse Immigrant. Deze tijd en sterk gedateerde omstandigheden vormen nog steeds de grondslag voor veel toeristen gidsen. Adolf Eichmann, Josef Mengele (de Engel des doods), Klaus Barbie (de slager van Lyon) Martin Bormann en Eduard Roschmann (de Slager van Riga)  ze woonden hier allemaal. Toch heeft het ook voordelen zo’n Duitse kolonie nazaten. Er wordt veel geïmporteerd uit het oude moederland. Via een Zwitserse overlander komen we afgelopen maart aan een adres even buiten de hoofdstad Asuncion. Hij importeert goederen uit Duitsland en vult de containers verder op met spullen voor veel mensen uit deze Duitse gemeenschap. Wij hebben na deze reis nieuwe banden nodig en deze zijn op het hele Amerikaanse continent niet voorhanden behalve in het Franstalige deel van Canada. Een probleem wat van te voren bekend was en onder de noemer valt van het uitgangspunt,” voor ieder probleem is een oplossing”. 

Het duurt ongeveer 3 maanden maar de “Deusche Grundlichkeit”  staat borg voor mooie nieuwe schoenen voor de Bremach. De zeer acceptabele transport en douane kosten zijn bijna gelijk aan de bespaarde BTW (ofwel Duitse Mehrwertsteuer) die je niet hoeft te betalen bij export uit de EG.

Inmiddels is echt herfst aan het worden op het Zuidelijk halfrond, de dag temperatuur zakt  hier snel en het weer  wordt  onaangenaam nat en vochtig. Kortom tijd om onze reis te onderbreken voor de zomer  in Nederland!

het wordt nat en koud

Onderweg in Argentinië ontmoeten we Robert en Clary, we kennen ze al  van voor het begin van onze wereldreis. Zij zijn sinds 2010 onderweg op een intensive wereldreis met korte onderbrekingen. Het is een erg gezellige ontmoeting.

Robert en Clary met de indrukwekkende reiservaringen....

De rit op weg naar Colonia del Sacramento in Uruguay om de camper weer bij Sandra te stallen via  Ruta Nacional 14 langs de “corrupte Argentijnse politie controles” verloopt probleemloos, in Nederland rijden we altijd ook overdag met de verlichting aan……

Bedankt voor jullie belangstelling en tot over een halfjaar! 

000