Contrasten -Turkije-
We volgen de kust naar het (zuid)oosten. Ephesus, Efes voor ons, is een stad door de Grieken gesticht vanaf 1050 v.Chr. Hier krijg je een voorstelling hoe het leven van de ongeveer 250.000 inwoners zich afspeelde in dit commerciële centrum van deze cultuur. Ze hebben er onlangs 150 jaar over gedaan deze hoop stenen, ongeveer 18% van het oude stadsoppervlak af te graven maar de puzzel is nog lang niet af.
Pamukkale, bekend om zijn kalksteenplateaus, ontstaat door kalkhoudende zouten uit bronwater van 36 graden die oxideren door de zuurstof uit de lucht en hierdoor schitterende creaties opleveren. Op blote voeten moet je er over lopen anders beschadig je te veel van dit magische en spectaculaire natuurwonder. Opzichters zorgen er voor dat ook alle toeristen hun schoenen en sokken uit trekken, slechts een enkeling weet aan het oog van deze strenge toezichthouders te ontkomen!
De kust is een waar paradijs voor fruit liefhebbers,het is aardbeien tijd je koopt ze per 4kg tegelijk en eet je er werkelijk ongans aan.
Vlak voor Antalya staan wij aan de verkeerde kant van de stad, hotels vol met Russen. ‘s Avonds liggen wij vroeg in bed. Links de disco met keihard de vogeltjesdans, rechts nog iets harder de house dreun, op het voeteneind het galmen van de moskee en zacht op het hoofdeind de geluiden van de zee.
Daarna begint de rit langs alle all-inclusive hotels tot voorbij Alanya. Wij hebben het geluk even op de parkeerplaats te mogen staan van een van de meest exclusieve en krijgen in het Nederlands een prachtige rondleiding door dit ruim 1700 gasten tellende “vakantie paradijs” .
Waar de hotels ophouden begint een schitterende ongerepte Turkse kust. We volgen een van de mooiste kustroutes van deze wereld, verscholen baaien met kleine stranden. Melody camp, rechtsaf, we dalen 300 meter over krap aan 2 km, steil naar beneden steeds smaller wordt het pad. Keren is onmogelijk een instinker! Als je het niet kan overzien loop er dan eerst maar eens even in…… leer je hiervan. Uiteindelijk met enkele centimeters speling komen wij na vele bochten bij een Duits stel terecht. Ze passen voor de eigenaar op een klein pension en natuurlijk kunnen wij daar de nacht doorbrengen op het terrein. De enige auto die het onmogelijk maakt de camper te keren blijkt van twee zeer bereisde Nederlandse broers van onze leeftijd die samen een weekje oude Turkse herinneringen ophalen. De eerste Nederlander die je niet hoeft uit te leggen wat een Bremach is. Wij praten nog een uurtje en keren daarna de camper, het is ongeveer 50 keer steken…. Maar hij staat uiteindelijk weer met de neus de goede kant op. Wij zijn de enige gasten, drinken bier op een terras 50 meter direct boven de golven, je waant je alleen (samen) op de wereld. ’s Ochtends zwemmen op je eigen privé strand, wat is de wereld toch mooi!
Hij past er net tussendoor....
Privé strand!
000
