Poppenkast                                                                                                -Egypte-          

Dahab, na een paar relaxte dagen aan de golf van Akaba  gaan wij op weg naar Cairo. Wij nemen de zuidelijke route door de Sinaï via het St. Katharina klooster (Monniken klooster en pelgrim oord voor Christenen). Het was een prachtige route door een afwisselend berg-woestijn landschap. De volgende dag na een bezoek aan het klooster willen wij verder rijden richting de kustweg langs de golf van Suez op weg naar Cairo. Wij worden tegengehouden door een militaire politiepost en mogen niet verder, de weg is “afgesloten en te gevaarlijk”.  Waarom en voor hoelang wordt ons niet duidelijk. De enige oplossing is terug richting Dahab en de noordelijker gelegen weg dwars door het vlakkere deel van de Sinaï te nemen vanaf de grens bij Elat(Israël) richting Suez, zo’n 200 km omrijden. Opeens mogen wij ook niet meer terug rijden vanwaar wij gisteren zijn gekomen, “te gevaarlijk  voor jullie en niet goed voor ons” krijgen wij te horen (gisteren was er niets aan de hand). Wij moeten wachten tot er genoeg auto’s zijn om in konvooi te vormen met voor en achter een politie escorte. Een klein uurtje later vertrekken wij samen met 4 grote bussen en een vijftal auto’s, wij rijden als hekkensluiter voor de politie auto, na enkele kilometers is de achterste politie auto ineens verdwenen. Wij gaan wat langzamer rijden en al snel missen wij de aansluiting met het racende konvooi voor ons, de rest van de 120 km “zeer gevaarlijke” weg hebben wij geen politie meer gezien…. Net als die dag er voor en heerlijk rustig drinken wij aan de kant van de weg koffie en iedere passant, bedoeïe maakt wel een praatje met ons! Gisteren bij het verlaten van Dahab hebben wij nog  geïnformeerd naar de situatie bij een andere militaire post, met als antwoord, ”nee hoor je kunt gewoon naar Cairo rijden via deze route alles is open, ons land is veilig”.

Het is hier een grote “Poppenkast”.

Het rijden door Egypte is wel even wennen, op de ongeveer 1000km tot Cairo zijn wij zeker 15 tot 20 politie en of militaire controle posten tegengekomen waarbij wij onze paspoorten en soms de autopapieren moeten laten zien, meestal heb je het idee dat de jongens niet of amper kunnen lezen of schrijven maar wij zijn wel erg blij met de resultaten van ons Nederlandse elftal, iedereen weet hoe ze presteren, maar oranje blijft ook hier immer populair en geeft constant gesprekstof al is het met handen en voeten!

Cairo, hier op camping Salma dicht bij de Giza piramiden. Het “overlanders” verzamelpunt van noord Afrika voor de rit van Cairo naar Kaapstad, een van de meest uitdagende droom ritten van de wereld.  Normaal staan hier zo’n 10 tot 20 overlanders hun visa te regelen voor de Soedan en Etiopie en zich voor te bereiden op de meest besproken bottleneck van deze route de ferry vanaf Aswan naar Wadi Halfa via de Nijl over lake Nasser. Dit is de enige manier om vanuit Egypte de Soedan te bereiken. De landgrens tussen deze landen is verder gesloten. Maar wij zijn de enige bezoekers, sinds Libië, de Egyptische revolutie en de problemen in Syrië komen er nog sporadisch overlanders. het toerisme ligt volledig stil in Egypte, iedereen klaagt dan ook steen en been. Sham El-Sheikh, Hurghada en Danab,  de bekende (duik)plaatsen zijn bijna uitgestorven, alle nieuwbouw ligt al tijden stil en de meeste vakantie “parken” zijn gesloten, een drama voor veel mensen die er van afhankelijk zijn. Door met de mensen hier te praten krijgen wij het gevoel dat het niet snel zal veranderen, ze zijn verre van tevreden met de onlangs  “gekozen” premier Mohammed Mursi van de Moslim Broederschap, zelfs het leger accepteert hem niet. Alleen Allah weet wat er komen gaat……

Het visum voor Soedan is binnen, morgen kunnen wij weer met de taxi het meest chaotische verkeer op de hele wereld voor de derde dag op rij trotseren om ons Ethiopische visum op te halen. Het is chaos, in 35 jaar sinds ik hier voor de eerste keer kwam is er niets veranderd behalve de auto’s zijn van een nieuwer type maar de rijsteil is al die jaren nog het zelfde gebleven. Wij wagen onze tot nu toe redelijk ongeschonden Bremach dan ook niet aan dit geheel, het is trouwens bijna ondoenlijk zelf de ambassades te vinden en/of er te parkeren. Met de taxi, een jongen van de camping die dit al 22 jaar doet is het veel eenvoudiger en hoef je niet langer dan noodzakelijk in deze hete stad te zijn.

Wij zittin nog in dubio over de route die wij zullen gaan rijden naar Luxor, de westelijke woestijnroute in met zijn 1300km is zo’n 600km langer dan via de Nijl maar heeft onze voorkeur voor wat betreft de route op zich. Sinds de revolutie is er hier in Egypte een brandstof probleem, benzine is redelijk te krijgen maar diesel geeft veel problemen.  Tot nu toe hebben wij maar een enkel tankstation gehad die diesel heeft, bij bijna alle tankstations is de diesel pomp gesloten. De enkele stations die wel diesel hebben worden meestal door het leger gecontroleerd en er staan dan ook lange rijen met vrachtauto’s en pick-ups  vol met lege jerrycans voor te wachten. Even babbelen met de militairen geeft ons gelijk de mogelijkheid om voor deze meute te mogen tanken, want anders geeft het zeker vele uren wachttijd.  Met onze diesel acceradius van ongeveer 1300-1500 km, ontkomen wij er bijna niet aan om onderweg te moeten tanken als wij de westelijke woestijn route kiezen. Om in dit land (betrouwbare) informatie te krijgen over de aanwezige diesel op de route is ongeveer gelijk aan de vraag of er in Nederland dit jaar nog wat zomerweer te verwachten is……

We gaan nog even verder hier op de camping, er is genoeg water om de achterstallige was te doen en Marijke is dan ook de hele dag bezig bij 40+ graden. De camper een beetje bijhouden en controleren of alles nog vast zit, onlangs zijn wij n.l. een deel van het linker binnenspatbord verloren het zat ook erg knullig vast maar zonder rijdt hij blikbaar ook. Als het koeler wordt op het eind van de dag verwennen wij ons met een biertje of wat en vanavond hebben wij afgesproken er een waterpijp er bij te roken! Het leven is zo slecht nog niet! Mede dank zij onze in Dubai aangeschafte “Wapper” (Fan)

nieuwe "wapper"

 wasdagen

camping "Salma" Cairo

Nb. Wij hebben net een USB modemstick gekocht voor internet in Egypte, het is wat langzaam, text uploaden zal wel gaan maar foto’s betwijfel ik. Als morgenavond de foto’s tot Cairo niet zijn bijgewerkt moeten jullie nog een tijdje geduld hebben “This is Africa!!”

                                                                                          000