Meer kans dan een loterij                                                                                          -Namibië-

Het is frisjes en er valt regelmatig wat koud water, het voorjaar komt nog niet echt hier. Volgens de weerkaart op internet zijn de weergoden in Namibië beter gestemd. Wij verlaten Zuid-Afrika via Vioolsdrift, hier steken wij de grensrivier, de Oranje rivier over, de belangrijkste diamant slagader op deze wereld tevens de grootste inkomsten bron van ons volgende land en komen in het oude Zuid-West Afrika. Tot 1990 de “vijfde provincie” van Zuid-Afrika. Vanaf 1960 heeft de SWAPO (South West African People’s Organisation) zich politiek en gewapend verzet tegen deze kolonisatie. Met steun van een aantal westerse landen is op 21 maart 1990 de onafhankelijkheid onder de nieuwe naam Namibië een feit. Nu wordt de republiek door de internationaal van weinig betekenis zijnde president Hifikepunye Pohamba geleid.

Namibië, 20 keer Nederland met slechts ruim 2 miljoen inwoners behoort  samen met Mongolië en Australië tot de dunst bevolkte landen op deze wereld. Het grootste deel is woestijn en halfwoestijn,  met wat wetlands en savanne gebieden in het noorden. Een gemiddelde boerderij is al gouw zo’n 20.000 Ha. Maar we spreken ook boeren die meer dan het dubbele land bezitten. [Info. oppervlak Oostelijk Flevoland is 56.000 Ha] Water in de vorm van neerslag is het grote probleem,  in grote delen van het land is al in meer dan een jaar geen druppel regen gevallen en is het er dor en gortdroog met grote gevolgen voor de veestapel. Water voor de mens en dier blijkt geen probleem en wordt met de bekende gegalvaniseerde windmolentjes uit bronnen opgepompt maar gras groeit er nauwelijks.

windmolen

 De leegte, de uitgestrektheid,  dit is wat Namibië zo specifiek maakt. De nachten zijn er aarde donker, geen enkel strooilicht dit samen met de erg droge en schone lucht geeft een bijzonder helder zicht op de melkweg, onze planeten en de sterren bijna nergens op aarde is deze zo mooi te zien. De stilte, de B777 van KLM hoor je op 37.000 ft (ruim 12km) hoogte overkomen. Het is de enige en laatste intercontinentale vlucht op Kaapstad in de avond. Als je dit liggend op je rug in het zand kijkend naar de sterrenpracht ervaart droom je even weg met de fantastische herinneringen. De kokerbomen (Quivertree) geven een spookachtig en sinister beeld. Deze alleen in het zeer droge  zuidwestelijk deel van de Kalahari voorkomende Aloë plant is een van de bijzonderheden van dit gebied. De holle takken werden door de Bosjesmannen als pijlkokers gebruikt en vandaar de naam Kokerboom.

kokerbomen (quivertree)

De infrastructuur is voor Afrikaanse begrippen prima, bijna 90% van alle wegen zijn gravelwegen en goed onderhouden, maar toch kom je honderden kilometers “wasbord” tegen (korte overdwars richels, door de vibratie van de schokbrekers ontstaan). Dit geeft enorme trillingen door de auto, voor ons is ong. 70 km/hr, de snelheid waarbij je over de topjes rijdt en die de schokbreker vibratie grotendeels uitdempt en de weg weer vlak lijkt…..  Door de droogte geeft dit een geweldige hoeveelheid stof, het camper gedeelte is goed stofdicht, maar door de deurrubbers van de Bremach komt wel het een en ander de bestuurders cabine binnen, de nieuwe snorkel doet wat er van hem wordt verwacht en ik ben verlost van het soms wel 4x per dag schoonblazen van het luchtfilter!

stof en nog eens stof...

Het toerisme is flink toegenomen sinds onze vakantie  hier bijna 6 jaar geleden, toch besluiten wij nog even naar de wereldberoemde rode (hoog ijzer gehalte) zandduinen bij de Sossusvlei (grote klei vallei) te gaan in de Namib woestijn. We beklimmen via de kam als een van de weinigen de “Big Daddy” met zijn ruim 375 m de hoogste duin van de omgeving. Het kost ons 4 uur voor we weer op de parkeerplaats terug zijn. De massa komt niet verder dan de rand van de droge Dodevlei met de bekende bomen, schieten snel een paar foto’s en worden door de schreeuwerige gids tot opschieten gemaand. Het begrip tijd is voor ons minder belangrijk, wat een heerlijk gevoel.

sossusvlei

Windhoek met ruim 300.000 inwoners de grootste stad van het land, hier zijn we door de douane bij het verlaten van Zuid-Afrika naar toegestuurd en proberen wij nog wat in Zuid-Afrika betaalde VAT (BTW) voor onze gekochte banden de snorkel invoer terug te krijgen. We verzeilen weer in een heerlijke Afrikaans bureaucratisch avontuur. Na 2 dagen lopen van kantoortje naar (dichte) kantoortjes via kantoortjes met heelveel ogenschijnlijk niets doende poppetjes, de verhuizing van de belasting ambtenaar, stempeltjes verzamelen bij de Namibische douane op het lokale vliegveldje Eros, maar uiteindelijk wordt het toch in behandeling genomen en kunnen wij volgens de Zuid-Afrikaanse dienstdoende ambtenaar na een 6-10 weken durende procedure een check op ons huisadres verwachten.  Maar of je hierop werkelijk meer kans maakt dan het winnen van een loterij…….

maar daar hebben ze hier wel wat voor.....

                                                                              000