Min - Min - Queensland-
De MacDonnell Ranges, Australië noemt het een “berg”rug, wij een heuvelrug, die zich uitstrekt van west naar oost rondom het rode hart van Australië met Alici Springs als centrum. Hier kun je prima wandelingen maken en heerlijk rustig “bush”campen. Alice Springs, wat stel je er van voor als je er nog nooit geweest bent. Een iets uit de kluitengewassen “outback” dorpje misschien. Niets is minder waar, het is een mooi gelegen en keurig georganiseerd “provincie stadje” met echt alle voorzieningen. Het grote aantal continu dronken Aboriginals verstoren de rust en dit aanzien volgens de “witte” Australiërs. Mij doet dit direct denken aan Anchorage, Alaska met zijn dronken eskimo’s, alleen is het klimaat en de ligging wel erg verschillend. Om deze dronkaards tegen zichzelf te beschermen kun je in “Alice” niet de goedkope in kartonnen dozen verpakte wijn kopen (veelal 2-5 Liter verpakkingen) ook zijn er veel alcohol vrije gebieden ingesteld, maar ook hier vind je de lege drankflessen bij bosjes. Fietsen kun je er goed, de Aussies hebben hun best gedaan om veel fietspaden aan te leggen. De meeste paden liggen wel niet zo vlak, ook eindigt een fietspad soms spontaan in het zand of in het gras, maar ze proberen de vele Australiërs met overgewicht hier in beweging te krijgen.
"Alice"
Via de “Plenty Hwy” een gravel weg door de droge outback gaan we richting het oosten. Bij de informatie post liggen boekwerkjes over deze bekende Hwy, een beschrijving over hoe je voor te bereiden en wat je mee moet nemen, brandstof, water, eten, communicatie apparatuur om met mede weggebruikers te communiceren alsof het een ware expeditie tocht betreft. We nemen het serieus. Achteraf blijkt dit tot nu toe een van onze beste 1000 km onverharde weg te zijn. Het “Outback”plaatsje Boulia in Queensland is het eind van de Plenty Hwy. Dit dorp is bekend van het “Min-Min light”. Een licht fenomeen sinds 1918 door een veedrijver beschreven, maar al veel langer bekend bij de Aboriganals. Een licht die mensen volgt, spontaan verdwijnt om elders weer tevoorschijn te komen. Het bestaan ervan leidt geen twijfel, er zijn vele verklaringen voor, van optische illusie, piëzo elektriciteit tot lichtgevende dieren. In Boulia is hierover een interessante presentatie te volgen. Diezelfde avond staan we prachtig in een open vlakte tientallen kilometers van het dichtstbijzijnde dorp of boerderij. Om een uur of tien zie ik een helder wit licht net onder de halve maan sikkel. Het beweegt zich heel snel langs de heldere sterren hemel naar het oosten. Marijke ziet het ook, het gaat te snel voor een vliegtuig, veel te snel voor een satelliet en ineens is het weg. We zitten beiden met kippenvel, na vandaag weten we het zeker, dat is het “Min-Min light……”
termieten heuvel langs Plenty Hwy
Plenty Hwy
Iedereen die iets met vliegen heeft kent zondermeer Qantas, DE luchtvaartmaatschapij van Australië, opgericht 16 november 1920. Nu op twee na de oudste operationele airline van de wereld, na KLM ( 7 oktober 1919) en het Colombiaanse Avianca (5 december 1919). Maar weinigen weten waar de letters Qantas voor staan, - Queensland And Northern Territory Aerial Services -. Begonnen met post vluchten tussen treinstations vanuit het kleine plaatsje Longreach in Queensland onder leiding van Eerste wereld oorlog vliegen Paul McGinness en boordschutter Hudson Fysh. Longreach. Het is een must, hier moeten we toch even een bezoekje brengen aan het keurige museum gehuisvest in en om de eerste kleine Qantas hangaar. De eerste Boeing 707 buiten de USA in 1959 geleverd aan Qantas staat er prachtig gerestaureerd. Maar mijn pols wordt sneller bij het zien van de Boeing 747-200, de laatste echt ontworpen BWK (boordwerktuigkundige) machine.
Qantas museum
Regelmatig lig ik onder de auto om te kijken of alles een beetje vast zit er geen bouten of moeren verdwenen zijn. Op onverharde wegen heeft het spul veel te verduren, alles trilt, ook mis je wel eens die regengeul of die ene richel waarbij de hele camper nagenoeg wordt gelanceerd. In “the middle of nowehere” Marijke chauffeert op het moment dat het motor vermogen ineens sterk afneemt, er rode en witte lampjes gaan branden op het dashboard. Na het afzetten en opnieuw starten van de motor zijn de lampjes uit en loopt alles weer normaal maar zodra er wat vermogen wordt gevraagd komt de storing direct terug. Na wat storing zoeken blijkt een lekke turbo slang de oorzaak. (de turbo zorgt voor de motor lucht toevoer) Na onze eerste tijdelijke reparatie lijkt het meer op een rijdende fluitketel, nooit geweten dat zo’n turbo zoveel inlaatdruk en luchtvolume produceert. Alle reparatie hulpmiddelen, lijm, bandenplakkers siliconen tape, rubber en slangenklemmen worden gebruikt. Met het zoveelste nieuw ontworpen noodverband bereiken we 1200 km verder de bewoonde wereld. Vanuit Sydney is de nieuwe slang, jawel per Road-Train opgestuurd. Inmiddels is alles weer bij het oude.
scheurtje....
verbandje....
000
