De Tip                                                                                                                         -Australië QLD-

De “Tip”, het meest noordelijke deel van het Australische vasteland ligt ruim 1000km noord van de laatste civilisatie, de stad Cairns. Het weer is nog steeds niet wat in deze tijd van het jaar gewoon is, het regent regelmatig. De wegen zijn hierdoor wat glibberig maar na zo’n 500 km wordt het gelukkig beter. We komen in Weipa, een dorp gelegen aan “the Golf coast (Gulf of Carpentaria)” met een kleine 2300 inwoners en grotendeels  gebouwd door en voor Comalco, nu “Rio Tinto Alcan” de exploitant van de grootste bauxiet (aluminium grondstof) mijn ter wereld en goed voor zo’n 32% van de wereld bauxiet productie. Al die aluminium profieltjes, het bier blikje je aluminium folie in de keuken, het heeft een grote kans dat zijn grondstof hier in Weipa is gedolven. Mijnbouw, we denken meestal aan  donkere gangen diep in de aarde waar  bij spaarzaam licht mensen met pikhouwelen de grondstoffen delven zoals in onze vroegere Limburgse kolenmijnen. Hier gaat het anders. De Weipa bauxiet mijn is een “open”mijn. Je schuift met grote bulldozers de bomen en verdere tropische begroeiing op een grote hoop, vervolgens schuif je de toplaag van zo’n meter dik aan de kant. Met grote shovels schep je openliggende bauxietlaag, wat lijkt op prachtig rood grof zand op enorme vrachtwagens goed voor zo’n 200 ton bauxiet per rit en brengt het naar een centraal depot.  Hier worden nog de grootste verontreinigingen er uit gewassen,vervolgens wordt de bauxiet verscheept naar o.a. Gladstone in Quensland en andere aluminium verwerking industrieën in de wereld. Als de bauxiet laag van zo’n 5-10 meter dik weg is geschept schuif je de oude toplaag terug en de tropische natuur met jawel soms regendagen van ruim 300mm! (gemiddelde neerslag Nederland 800mm per/jaar) doet de rest. Na zo’n 15 jaar zie het verschil niet meer. Al met al een uiterst simpele manier van “mining”. 

gewoon opscheppen die bauxiet

 enorm....

 bauxiet op weg naar de verwerking

Iets verder naar het noorden ligt Mapoon, een klein Aboriginal dorp. Hier was het dat de Nederlander Willem Janzoon en bemanning in 1606, 164 jaar voor de Engelsman James Cook, met zijn schip de Duyfken als eerste westerling voet op dit grote eiland zette.

herdenking aan het eerste Nederlandse bezoek aan Australië

Voor de Australische 4x4 enthousiasten is de “Old Telegraph track” in het noorden van Cape York de ultieme uitdaging. Een al lang niet meer onderhouden track met zijn vele jaarlijks steeds weer veranderende ruige rivier doorgangen is alleen in het droge seizoen toegankelijk. Wij zijn er aan het begin van het “seizoen”! Werkelijk onvoorstelbaar wat mensen met een 4x4 presteren. Verticale  drops van wel 2 meter, steile opgangen, waar auto’s op hun zij tegen de metershoge grond wallen liggen en met behulp van hun lier zich naar boven werken. Jaarlijks worden hier tussen de 30 en 60 auto’s volledig afgeschreven, vaak door dat ze blijven steken in het water of de wielophanging kompleet aan flarden rijden. Wij hebben een tijdje staan kijken bij enkele spectaculaire doorgangen. Wat voelden we ons klein op 4x4 gebied. Via een paar “makkelijke” rivier doorgangen hebben we een gedeelte van deze beruchte track afgelegd maar toch wilden we het risico niet lopen onze “Worldtour” in het uiterste noord oosten van Australië door een verkeerde inschatting en/of door “spielerei” te moeten beëindigen. Je kunt via een goed onderhouden weg gewoon om deze Old Telegraph track heen rijden.

ook de tent aanhanger gaat mee....

 beetje nat

 wij doen het wat rustiger

In het uiterste noorden van de Cape York Penunsula zijn tijdens de tweede wereldoorlog een aantal “geheime” militaire vliegvelden aangelegd  ter  ondersteuning van de Geallieerde strijd tegen de Japanners. Een hiervan was Bamaga airport, ook  bekend onder de naam Jacki-Jacki of Higgens field. Door de vaak slechte tropische weersomstandigheden zijn hier vele vliegtuigen verongelukt. Sommige zijn in het tropische regenwoud nooit meer terug gevonden. Een ervan is een Dakota (DC 3). Het wrak ligt ongeveer één km voor de nog bestaande baan en is nooit opgeruimd. Via internet heb ik de historie nagetrokken (wat is dit toch een fantastisch medium). Het blijkt de oude KLM machine PH-ALT “Torenvalk” te zijn. Van 1937-1940 gevlogen bij KLM daarna via de KNILM overgedragen aan de Australische ANA luchtvaartmij om te eindigen bij de RAAF (Royal Australian Air Force) onder de registratie VH-CXD. Op 5 mei 1945 is het verongelukt tijdens slecht weer door een “klassieke”  vliegersfout, het te laag aanvliegen van de baan bij slecht zicht waarbij de bomen hoger blijken te zijn dan gedacht. Alle inzittenden 4 bemanningsleden en 2 pax. zijn hierbij omgekomen.

Dakota (DC 3) ex KLM torenvalk

Is het nu een mooie rit naar het noorden, het is ruim 1000km heen en ook weer terug het kost je zeker ruim 2 weken tijd met de ene dag links tropische bos begroeiing en rechts tropische bosbegroeiing en de volgende dag omgekeerd… dus tamelijk eentonig. De vele riviertjes en stranden worden bevolkt door krokodillen en zwemmen is behalve bij een enkele kleine waterval echt niet bij. Maar bijzonder is het wel. 

weer gelukt, de "Tip"                                                      PROOST!

                                                                                       000